تصاویر | یک کشف مهم در تپه سیلک کاشان
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۳۶۱۱۱
به گزارش همشهری آنلاین، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از آغاز فصل دوم از مرحله سوم «طرح بازنگری محوطه تاریخی سیلک» با همکاری دانشگاه کاشان، موزه ملی ایران و پایگاه میراثفرهگی سیلک و به سرپرستی مشترک جبرئیل نوکنده و جواد حسینزاده خبر داد و جبرئیل نوکنده ـ سرپرست هیأت باستانشناسی در این محوطه تاریخی، یکی از دستاوردهای زودهنگام این فصل از کاوش را کشف راهآب سفالی متعلق به آخرین دوره سیلک اعلام کرد که تشخیص کارکرد دقیق آن به بررسیهای بیشتر در ادامه کاوش، نیازمند است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گفته این باستانشناس، یکی از مهمترین اهداف این فصل از کاوش در تپه جنوبی سیلک، پاسخ به این پرسش اساسی است که وضعیت سیلک در دورههای پنجم و ششم (آخرین مراحل استقراری این تپه) چگونه بوده و علل متروک شدن سیلک چیست.
نوکنده اظهار کرد: با وجود کاوشهای گسترده در سده اخیر، همچنان اطلاعات پژوهشگران در مورد این بازه زمانی اندک و ناقص است.
این باستانشناس همچنین فراهم کردن شرایط برای بازدید گردشگران از یافتهها و آثار باستانشناسی در خود محوطه را یکی دیگر از اهداف این فصل برشمرد و گفت: اگرچه تاکنون پژوهشهای گستردهای در محوطه تاریخی سیلک انجام شده است، اما همچنان آثار قابل ارائه برای بازدیدگنندگان در خود محوطه وجود ندارد.
سرپرست هیأت باستانشناسی تپه سیلک با این یادآوری که فصل دوم از مرحله سوم طرح بازنگری محوطه تاریخی سیلک با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری آغاز شده است، بیان کرد: امیدواریم این فصل از کاوش و ادامه آن در سالهای آینده فرصت تبدیل شدن این محوطه به سایتموزه را فراهم کند.
نخستین پژوهش و کاوش میدانی در تپههای باستانی سیلک کاشان در سال ۱۳۱۲ شمسی توسط «رومن گیرشمن» فرانسوی انجام شد. در دهه ۸۰ نیز «صادق ملک شهمیرزادی» کاوشهایی را در این منطقه تاریخی انجام داد و مرحله سوم بازنگری در این محوطه به سرپرستی جبرئیل نوکنده با همکاری جواد حسینزاده ساداتی در حال اجراست.
تپه سیلک از دو تپه شمالی و جنوبی و چندین محوطه گورستانی تشکیل شده که تا کنون از آثاری از هزاره هفتم پیش از میلاد تا آغاز دوره هخامنشی به جز دوره مفرغ در آن کشف شده است که در بسیاری از موزههای بزرگ به نمایش گذاشته شده است.
به گفته جواد حسینزاده ـ مدیر پایگاه میراث فرهنگی سیلک ـ محوطه باستانی سیلک، با داشتن لایههای فرهنگی متعلق به دوران پیش از تاریخ، آغاز عیلامی و عصر آهن به مانند میراثی گرانبها و خزانهای اطلاعاتی است که میتواند در ردیابی و پیگیری تحولات رخداده در جوامع انسانی برای باستانشناسان راهگشا باشد.
تپه سیلک در محدوده کاشان از استان اصفهان واقع شده که ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شماره ۳۸ در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت شده است.
کد خبر 794591 منبع: ایسنا برچسبها خبر مهم فرهنگ - میراث فرهنگی كاشانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خبر مهم فرهنگ میراث فرهنگی كاشان محوطه تاریخی تپه سیلک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۳۶۱۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۴ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوریها، کشفها و حتی زادروزها و درگذشتهای دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمیگیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۴ اردیبهشت برابر ۳ می را ورق میزنیم.
***
استر بویز ون دیمان
۳ می ۱۹۳۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۶ خورشیدی، باستانشناس آمریکایی که با بورسیه تحصیلی در رم تحصیل میکرد، تصمیم گرفت که بهطور تخصصی روی باستانشناسی رم باستان کار کند. او در سال ۱۹۰۷، هنگام شرکت در یک سخنرانی در محل خانه وستالها (محوطه باستانی ۶ کاهن زن رم باستان)، متوجه شد آجرهایی که دریچهای را مسدود میکنند، با آجرهای موجود در خود سازه متفاوت است و او حدس زد که این تفاوتها در مصالح ساختمانی ممکن است اطلاعات زیادی را برای قدمتنگاری بناهای تاریخی رمی فراهم کند. بهاینترتیب ۳۰ سال زندگی او در رم آغاز و به اولین زنی تبدیل شد که در باستانشناسی میدانی رم باستان متخصص بود. ون دیمان معیارهای ماندگاری را برای قدمت بناهای باستانی ایجاد کرد که مطالعه جدی معماری رمی را پیش برد. با تکنیکی که او توسعه داد امکان تعیین قدمت سازههای رمی میسر شد.
آنری پیتو
۳ می ۱۶۹۵ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۰۷۴ خورشیدی، آنری پیتو، مهندس هیدرولیک فرانسوی و مخترع لوله پیتو بهدنیا آمد. لوله پیتو از لوله یا مجرای عبور مایعات تشکیل شده که درست در مسیر حرکت سیال قرار میگیرد. بهمحضاینکه این مجرا پر شود، میتوان فشار را اندازهگیری کرد. ازآنجاکه مسیر خروجی برای مایع وجود ندارد، سیال از حرکت باز میایستد. این فشار، فشار ایستایی سیال است که به آن فشار کل یا فشار پیتو هم میگویند. در لوله پیتو، ارتفاع ستون سیال متناسب با مجذور سرعت جریان در عمق ورود آب به لوله است. پیتو در سال ۱۷۳۲ وقتی مشغول اندازهگیری جریان رود سن بود، این رابطه را کشف کرد. پیتو در سال ۱۷۲۴ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه درآمد و در سال ۱۷۴۰ عضو انجمن سلطنتی شد.
والی شیرا
۳ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت۱۳۸۶ خورشیدی، والتر ماری (والی) شیرا جونیور، فضانورد و خلبان آمریکایی درگذشت. شیرا تنها فضانوردی بود که در چهار ماموریت فضاپیماهای مرکوری، جمینای و آپولو پرواز کرد. او در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد، سپس به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و خلبان نیروی دریایی شد. ۹ آوریل ۱۹۵۹ بهعنوان خلبان آزمایشی به یکی از هفت مردی تبدیل شد که ناسا بهعنوان فضانوردان اصلی برنامه مرکوری برای ماموریتهای یک نفره انتخاب کرد پس از اولین پرواز فضایی ایالات متحده در مدار زمین توسط جان گلن، نوبت شیرا رسید تا کپسول سیگما ۷ را در پنجمین ماموریت سرنشیندار ایالات متحده، هدایت کند و در مدت کمی بیش از ۹ ساعت، ۶ بار زمین را دور بزند. او بار دیگر در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۵ بهعنوان خلبان فرماندهی در جمینای۶ به فضا رفت و طی این ماموریت با فضاپیمای جمینای ۷ ملاقات فضایی انجام داد. شیرا در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ بهعنوان فرمانده آپولو ۷ برای انجام ماموریتی ۱۱ روزه به فضا رفت.
ویتو ولتِّرا
۳ می ۱۸۶۰ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۲۳۹ خورشیدی، ویتو ولتِّرا، ریاضیدان ایتالیایی که کمکهای مهمی به حساب دیفرانسیل و انتگرال، و نظریههای ریاضی در نجوم، کشش و بیومتریک کرد بهدنیا آمد. استعداد ریاضی او زمانی که نوجوان بود ظاهر شد. سال ۱۹۰۵، او شروع به توسعه نظریه نابجایی در بلورها کرد که به درک بهتر رفتار مواد انعطافپذیر منجر شد. طی جنگ جهانی اول، او دفتر اختراعات جنگ ایتالیا را تأسیس کرد و سلاحهایی را برای استفاده در کشتیهای هوایی (نوعی هواگرد موتوردار) طراحی کرد و در این هواگردها بهجای استفاده از هیدروژن قابلاشتعال استفاده از گاز هلیوم را پیشنهاد کرد. ولتِّرا را برای دستاوردهایش در نظریه تابع و معادلات دیفرانسیل میشناسند.
انتهای پیام/